Almanca - Türkçe çeviri (v1.4 yeni)
?Almanca
Mikhail Gregorievich Molenov, who came from the Penza oblast of the Volga region, was one of those called up as a twenty-two-year-old for such labour duty in 0000. As ‘one of approximately 00,000’, he recalled in 0000,I was brought to Sevastopol to work on its reconstruction’. As a civilian in a quasi-military organisation, he served four years in the city: his brigade worked
primarily on Primorsky Boulevard. Asked about the role of German prisoners of war, he replied that ‘there were still many about, working at clearing the city of its ruins, but they had not done so much rebuilding when we arrived – that was our job’Mikhail Gregorievich was particularly proud of one task: ‘As a mason,
I helped reconstruct the commemorative white columns on Nakhimov Square,
which we carved out of Inkerman stone’.00 Then he added quietly in a reverential
tone, ‘every time I visit the hero-city and see the columns again, I remember
those times, over sixty-five years ago. They were hard, at times very hard with not
much food to eat and very long hours, but we were all honoured to play our part
in rebuilding Sevastopol’.00
On 0 November 0000, th
Türkçe
Volga bölgesinin Penza bölgesinden gelen Mihail Gregoriyeviç Molenov, 0000 yılında yirmi iki yaşındayken bu tür bir çalışma görevine çağrılanlardan biriydi. 0000 yılında, 'yaklaşık 00.000 kişiden biri olarak', 'Sivastopol'a yeniden inşasında çalışmak üzere getirildim' diye hatırlıyordu. Yarı askeri bir örgütte sivil olarak dört yıl şehirde görev yaptı: Tugayı esas olarak Primorsky Bulvarı'nda çalıştı. Alman savaş esirlerinin rolü sorulduğunda, 'Şehrin yıkıntılarını temizlemek için çalışan hala çok sayıda esir vardı, ancak biz geldiğimizde yeniden inşa etme konusunda çok fazla çalışma yapmamışlardı - bu bizim işimizdi' diye cevap verdi. Mihail Gregorievich özellikle bir görevden gurur duyuyordu: 'Bir duvar ustası olarak, Inkerman taşından oyduğumuz Nakhimov Meydanı'ndaki anma beyaz sütunlarının yeniden inşasına yardım ettim'.00 Sonra saygılı bir tonla sessizce ekledi, 'Kahraman şehri her ziyaret ettiğimde ve sütunları tekrar gördüğümde, altmış beş yıl önceki o zamanları hatırlıyorum. Bunlar zordu, bazen çok zordu, yiyecek pek bir şey yoktu ve çok uzun çalışma saatleri vardı, ancak hepimiz Sivastopol'un yeniden inşasında rol oynamaktan onur duyduk.00 0 Kasım 0000'de,